نقد و بررسی تخصصی موفقیت فروش یک سری از گوشی‌ها باعث می‌شود تا با پیشرفت روز‌به‌روز فناوری‌ها و کشف قابلیت‌های جدید بازار، شرکت‌های سازنده نسخه‌ی جدید‌تری از گوشی‌های قدیمی‌شان را با تغییرات کم یا زیاد؛ اما با همان نام قبلی راهی بازار کنند. گوشی «سامسونگ گلکسی J7 Core» هم از این سری گوشی‌هاست که با گذشت دو سال از تولید مدل قبلی، مدل جدیدش با همان نام قبلی عرضه شده است. شاید نتوان گفت که این گوشی‌ها تغییرات بزرگی در مقایسه با سری قبلی خود کرده‌اند؛ این تغییرات آن‌قدر جزئی هستند که شاید به چشم نیایند؛ اما باعث می‌شوند که پیشرفت گوشی در مقایسه با گوشی نسل قبلی کاملا مشخص باشد. سخت‌افزار، سیستم‌عامل و کارایی 
بزرگ‌ترین نقص J7 سال ۲۰۱۵، رم پایین بود که در نسخه‌ی سال ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ جبران شده است. سامسونگ با قراردادن دو گیگابایت رم در J7 Core این گوشی را از یک گوشی میان‌رده‌ی ضعیف به میان‌رده‌ای قابل‌قبول تبدیل کرده است؛ همچنین تراشه‌ی اختصاصی سامسونگ روی این گوشی میان‌رده هم خودنمایی می‌کند. گوشی موبایل J7 Core به کمک این تراشه و دو گیگابایت رم می‌تواند علاوه‌بر کاربری‌های روزمره، از پس بازی‌ها و پردازش‌های کمی سنگین‌تر هم بربیاید. برای این گوشی چیزی در حدود ۳۲ گیگابایت حافظه‌ی داخلی با امکان استفاده از کارت حافظه‌ی جانبی و ارتقای فضای ذخیره‌سازی تا ۲۵۶ گیگابایت در نظر گرفته شده است. با داشتن J7 Core باید خیالتان از اتصال به اینترنت پرسرعت راحت باشد؛ چراکه این گوشی می‌تواند به شبکهی 4G متصل شود. در خانه و محل کار هم می‌توانید اینترنت را از طریق Wi-Fi دریافت کنید. همچنین امکان گوش‌دادن به رادیو و انتقال فایل از طریق بلوتوث هم وجود دارد. از دیگر تغییرات سخت‌افزاری مثبت در سری جدید گوشی J7 Core می‌توان به ارتقا سیستم‌عامل به اندروید نوقا نسخه‌ی ۷ و افزایش ظرفیت باتری به ۳۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت اشاره کرد. باتری J7 Core چیزی در حدود 15 روز در حالت آماده‌به‌کار باقی می‌ماند. صفحه‌نمایش 
باید سامسونگ را به خاطر استفاده از نمایشگر‌های اولد در گوشی‌های میان‌رده‌اش تحسین کرد. با در نظر گرفتن بازه‌ی قیمتی مناسب J7 Core، سامسونگ برای جلب بیشتر مشتری از نمایشگر‌های اولد با فناوری سوپر امولد در این گوشی استفاده کرده است. سامسونگ گلکسی J7 Core نسخه‌ی ۲۰۱۷ به نمایشگری ۵.۵اینچی با رزولوشن ۱۲۸۰x ۷۲۰ مجهز شده است؛ همچنین این نمایشگر تراکم ۲۶۷ پیکسل بر اینچ دارد. صفحه‌ی لمسی این نمایشگر می‌تواند تا ۱۰ لمس را به‌صورت هم‌زمان پشتیبانی کند. نبود هیچ محافظی برای حفاظت از این نمایشگر در برابر خط‌وخش و صدمه‌های احتمالی و همچنین مجهزنشدنش به حسگر روشنایی، از ضعف‌های این نمایشگر است. 
امکان جدیدی که سامسونگ برای بهبود روشنایی این گوشی زیر نور خورشید و استفاده در فضای باز قرار داده، نگرانی‌ها را بابت روشنایی کم نمایشگر از بین برده است. این حالت با نام «فضای خارجی» (Outdoor) در تنظیمات نمایشگر گنجانده شده است. با انتخاب این گزینه، روشنایی نمایشگر برای ۱۵دقیقه به‌اندازه‌ی توجه‌برانگیز و مطلوبی افزایش می‌یابد. این روشنایی آن‌قدر زیاد است که می‌تواند خوانایی محتویات نمایشگر گوشی را زیر نور خورشید در حد مطلوبی افزایش دهد. با درنظرگرفتن همه‌ی این‌ها می‌توان گفت، نمایشگر J7 Core کیفیت و روشنایی مطلوبی دارد و برای انجام هر عملیاتی عالی به نظر می‌رسد. طراحی و ساخت 
دو نسل مختلف از گوشی‌های J7، در ظاهر بسیار شبیه هستند و تفاوت‌های خیلی کمی با هم دارند. در نسل قبلی هم فقط از پلاستیک در ساخت گوشی استفاده شده بود، همچنین برش‌هایی که روی لبه‌های چپ و راست گوشی به وجود آمده‌اند؛ باعث شده تا کنترل گوشی ساده‌تر از چیزی باشد که در نسل‌های قبلی بود. گوشی J7 Core سنگین‌تر نشده و چیزی در حدود ۱۷۰ گرم وزن دارد؛ همچنین ضخامت گوشی فقط چند دهم میلی‌متر کاهش داشته که البته خیلی به چشم نمی‌آید. باید گفت سامسونگ در طراحی این گوشی نهایت ظرافت و دقت را به خرج داده تا نتیجه‌ی کار عالی باشد. مکان قرارگیری کلید‌ها و پورت‌ها دقیقا مثل نسل قبلی است و همه‌چیز همان جایی است که باید باشد. دسترسی به پورت شارژ و جک 3.5میلی‌متری که کنار هم روی لبه‌ی پایینی قرار دارند و همچنین کلیدهای کنترل صدا و روشن/خاموش روی لبه‌های چپ و راست، بسیار ساده است. دوربین 
فلش برای دوربین سلفی معمولا در گوشی‌هایی استفاده می‌شود که مخصوص عکاسی سلفی ساخته شده‌اند؛ اما سامسونگ برای دوربین سلفی میان‌رده‌ی خوش‌قیمتش هم از فلش استفاده کرده است. اگر‌چه این دوربین از نظر عدد مگاپیکسل در مقایسه با نسل قبلی‌اش پیشرفتی نداشته است؛ اما با توجه به عدد دریچه‌ی دیافراگم، این گوشی تصاویر روشن‌تر و واضح‌تری ثبت می‌کند. دوربین سلفی J7 Core به سنسوری با رزولوشن 5 مگاپیکسل و دریچه‌ی دیافراگم f/2.2 مجهز شده که تصاویری کم‌نویز و شفاف را در هر شرایط نوری نتیجه می‌دهد. دوربین اصلی روی کاغذ هیچ تفاوتی با نسل قبلی‌اش نکرده است؛ نوع سنسور هم همان مدل قبلی است تا بتواند نور بیشتری جذب کرده و تصاویر روشن‌تری ثبت کند. دوربینی با سنسور 13 مگاپیکسل و دریچه‌ی دیافراگم f/1.9، به‌عنوان دوربین اصلی J7 Core نسخه‌ی 2017 ایفای نقش می‌کند. کیفیت تصاویر این دوربین، نسبت مستقیمی با نور محیط عکاسی دارد. در محیطی با نور مناسب، دوربین این گوشی عملکردی فوق‌العاده دارد؛ اما در محیط‌های با نور کم و نامناسب، تصاویر ثبت‌شده علاوه‌بر نویز آزاردهنده، روشنایی مطلوبی هم ندارند. تصاویر ثبت‌شده به کمک دوربین اصلی این گوشی، رنگ‌هایی نزدیک به طبیعت دارند و حدومرز رنگ‌ها در آن‌ها رعایت شده است؛ همچنین کنتراست رنگ‌های سفید و سیاه هم قابل‌قبول به نظر می‌رسد. 
رابط کاربری دوربین هم علاوه‌بر سادگی، امکانات مناسب و تنظیمات وسیعی را در اختیار کاربر می‌گذارد. با ورود به برنامه‌ی دوربین، آیکون‌هایی برای کنترل حالت فلش، استفاده از افکت‌های رنگی مختلف و عکاسی با تایمر به‌صورت دستی در نظر گرفته شده‌اند؛ البته امکاناتی نظیر تغییر سایز تصویر، تغییر کیفیت ویدئو و فعال‌سازی خط‌‌کش در منویی جداگانه در دسترس هستند. امکان تغییر نوع کارکرد کلیدهای کنترل صدا هم هنگام عکاسی وجود دارد. اسلوب مختلف عکاسی که شامل حالت اتوماتیک، حالت پیشرفته، پاناروما، عکاسی متوالی، عکاسی ورزشی و چند گزینه‌ی دیگر می‌شوند، در منوی دیگری قابل تغییرند. این دوربین ویدئوهایی را با نهایت رزولوشن 1920×1080 پیکسل، سرعت 30 فریم بر ثانیه و صدای استریو ضبط می‌کند. این ویدئو‌ها کیفیت و سرعتی قابل‌قبول دارند. امکان تهیه‌ی ویدئو با کیفیت پایین‌تر هم وجود دارد. جمع‌بندی سری J سامسونگ با تمرکز روی قدرت بازی و دوربین سلفی به بازار عرضه شد. موفقیت این سری در سال ۲۰۱۵ باعث شد تا سامسونگ سری جدید این گوشی را در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ وارد بازار کند. برای گوشی گلکسی J7 Core نسخه‌ی ۲۰۱۷، قابلیت‌های متعددی در نظر گرفته شده و سعی شده طبق سطح انتظار کاربرانش طراحی و تولید شود تا ضعف‌های سری‌های قبلی پوشش داده شود. این گوشی با امکان استفاده از دو سیم‌کارت و اتصال به شبکهی 4G، سخت‌افزاری بر پایه‌ی تراشه‌ی اختصاصی سامسونگ و دو گیگابایت رم، دوربین اصلی ۱۳مگاپیکسلی، دوربین سلفی ۵مگاپیکسلی که به فلش هم مجهز شده، سیستم‌عامل اندروید نوقا نسخه‌ی ۷ و طراحی زیبا با استفاده از پلاستیک در کنار نمایشگری با پنل اولد، انتخابی مناسب در این بازه‌ی قیمتی است.
طراحی و ساخت گوشی سامسونگ Galaxy j7
دو نسل مختلف از گوشی‌های J7، در ظاهر بسیار شبیه هستند و تفاوت‌های خیلی کمی با هم دارند. در نسل قبلی هم فقط از پلاستیک در ساخت گوشی استفاده شده بود. همچنین برش‌هایی که روی لبه‌های چپ و راست گوشی به وجود آمده‌اند؛ باعث شده تا کنترل گوشی ساده‌تر از چیزی باشد که در نسل‌های قبلی وجود داشت.
گوشی سامسونگ Galaxy j7 جدید سنگین‌تر نشده و وزنی در حدود ۱۷۰ گرم دارد. همچنین ضخامت گوشی فقط به اندازه‌ای کمی میلی‌متر کاهش داشته که البته به چشم نمی‌آید.
صفحه‌نمایش قدرتمند
سامسونگ را به خاطر استفاده از نمایشگر‌های اولد در گوشی‌های میان‌رده‌اش تحسین می‌کنیم. با توجه به بازه‌ی قیمتی مناسب J7، سامسونگ برای جلب بیشتر مشتری از نمایشگر‌های اولد با فناوری سوپر امولد در این گوشی استفاده کرده است. گوشی گلکسی J7 نسخه‌ی ۲۰۱۷ نمایشگر 5.5 اینچ با رزولوشن ۱۲۸۰x ۷۲۰ دارد؛ همچنین این نمایشگر تراکم ۲۶۷ پیکسل بر اینچ دارد. صفحه‌ی لمسی این نمایشگر می‌تواند تا ۱۰ لمس را به‌صورت هم‌زمان پشتیبانی کند. نبود هیچ محافظی برای حفاظت از این نمایشگر در برابر خط‌وخش و صدمه‌های احتمالی و همچنین مجهزنشدن به حسگر روشنایی، از ضعف‌های این نمایشگر است.
امکان جدیدی که سامسونگ برای بهبود روشنایی این گوشی زیر نور خورشید و استفاده در فضای باز قرار داده، نگرانی‌ها را بابت روشنایی کم نمایشگر از بین برده است. با انتخاب این گزینه، روشنایی نمایشگر برای ۱۵ دقیقه به‌اندازه‌ی توجه‌برانگیز و مطلوبی افزایش می‌یابد. این روشنایی آن‌قدر زیاد است که می‌تواند خوانایی محتویات نمایشگر گوشی را زیر نور خورشید در حد مطلوبی افزایش دهد. با در نظر گرفتن همه‌ی این‌ها می‌توان گفت، نمایشگر J7 نسل جدید کیفیت و روشنایی مطلوبی دارد و برای انجام هر عملیاتی عالی به نظر می‌رسد.
سنسور دوربین اصلی
فلش برای دوربین سلفی معمولاً در گوشی‌هایی استفاده می‌شود که برای عکاسی سلفی طراحی شده‌اند. اگر چه این دوربین از نظر تعداد مگاپیکسل در مقایسه با نسل قبلی خود پیشرفت چشمگیری نداشته است، اما با توجه به افتتاحیه‌ی دیافراگم f/1.9، این گوشی تصاویری با وضوح و روشنایی بیشتر ارائه می‌دهد.
دوربین سلفی J7 با سنسوری 5 مگاپیکسل و دیافراگم f/1.9 تجهیز شده است، که در هر شرایط نوری تصاویر کم‌نویز و شفافی ایجاد می‌کند.
دوربین اصلی تفاوت چشمگیری با نسل قبلی خود ندارد. نوع سنسور نیز همان مدل قبلی است، تا بتواند نور بیشتری جذب کرده و تصاویر با روشنایی بیشتری ضبط کند.
دوربین اصلی با سنسور 13 مگاپیکسل و دیافراگم f/1.9 به عنوان دوربین اصلی در J7 نسخه‌ی 201۷ عمل می‌کند.در شرایط نور مناسب، عملکرد عالی دارد؛ اما در محیط‌های با نور کم و نامناسب، تصاویر ممکن است بافت نویز داشته باشند و روشنایی مناسبی نداشته باشند.
رابط کاربری دوربین به‌طور کلی ساده است و همچنین امکانات مناسب و تنظیمات گسترده‌ای را به کاربر ارائه می‌دهد. در برنامه دوربین، آیکون‌های کنترل حالت فلش، استفاده از افکت‌های رنگی مختلف و تایمر عکاسی به‌صورت دستی در دسترس هستند. امکاناتی نظیر تغییر سایز تصویر، تغییر کیفیت ویدئو و فعال‌سازی خط‌‌کش در منوی جداگانه نیز قابل‌تنظیم هستند. همچنین، امکان تغییر نوع کارکرد کلیدهای کنترل صدا هنگام عکاسی نیز وجود دارد. حالت‌های مختلف عکاسی شامل حالت اتوماتیک، حالت پیشرفته، پاناروما، عکاسی متوالی، عکاسی ورزشی و گزینه‌های دیگر در یک منوی جداگانه قابل‌تنظیم هستند. دوربین همچنین قابلیت ضبط ویدئو با رزولوشن 1920 در 1080 پیکسل، سرعت 30 فریم بر ثانیه و صدای استریو را دارد. ویدئو‌ها با کیفیت و سرعت مناسبی ضبط می‌شوند، و همچنین امکان تهیه‌ی ویدئو با کیفیت پایین‌تر نیز وجود دارد.
سیستم‌عامل گوشی سامسونگ Galaxy j7
سامسونگ با افزایش رم به دو گیگابایت در نسخه‌ی ۲۰۱۷ این گوشی را از یک گوشی میان‌رده‌ی ضعیف به میان‌رده‌ای قابل‌قبول تبدیل کرده است؛ همچنین تراشه‌ی اختصاصی سامسونگ روی این گوشی میان‌رده نیز خودنمایی می‌کند. گوشی موبایل J7 جدید با این تراشه و دو گیگابایت رم، قابلیت انجام کاربری‌های روزمره را فراهم کرده و می‌تواند بازی‌ها و پردازش‌های کمی سنگین‌تر را نیز پشتیبانی کند.
راه های ارتباطی با درناتل :
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.